плюма́ж, ‑а, м.

Аздабленне з пер’яў на галаўным уборы і на конскай збруі.

[Фр. plumage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінье́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Аздабленне ў выглядзе невялікага малюнка, арнамента на загаловачным лісце кнігі, у пачатку або канцы раздзела.

|| прым. вінье́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

басо́н, ‑у, м.

Узорныя плеценыя вырабы (шнуры, тасьма, аблямоўка і інш.), якія ідуць на ўпрыгожанне адзення, аздабленне мэблі.

[Ад фр. passement.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набор,

сукупнасць прадметаў; аздабленне на вупражы; масавае найманне; прызыў у войска.

т. 11, с. 89

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пе́рлы мн. (аздабленне, тс. перан.) Pérlen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

adornment [əˈdɔ:nmənt] n.

1. аздабле́нне, упрыго́жванне (дзеянне)

2. упрыго́жанне, упрыгажэ́нне (прадмет для аздаблення)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вінье́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Аздабленне ў выглядзе невялікага малюнкана загаловачным лісце кнігі, у пачатку або ў канцы раздзела, у альбоме.

[Фр. vignette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ozdóbka

ж. аздабленне, аздоба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przybranie

н. упрыгажэнне, аздабленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upiększanie

н. упрыгажэнне, аздабленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)