адцяга́ць, адця́гваць гл. адцягнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адтараба́ніць ’адцягнуць, адвезці’ (Касп., Шат.). Гл. тарабаніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адця́гнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odciągnąć

зак. адцягнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адвалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -лакло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., каго-што (разм.).

Валочачы, адцягнуць.

А. мяшок з бульбай.

|| незак. адвалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

odwlec

зак. адцягнуць, адтэрмінаваць;

odwlec termin wyjazdu — адтэрмінаваць ад’езд; адцягнуць тэрмін ад’езду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адця́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. гл. адцягнуць.

2. Рух, пры якім халодная зброя, бізун і пад. пры ўдары адцягваецца крыху назад (спец.).

Удар з адцяжкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адцягнуць куды‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Паадцягваць бярвенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

diversion [daɪˈvɜ:ʃn] n.

1. адхіле́нне

2. апера́цыя, яка́я право́дзіцца, каб адцягну́ць ува́гу

3. аб’е́зд

4. fml заба́ва, паце́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)