ува́л​I адхо́н, -ну м., узго́рак, -рка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задзернава́ць, ‑дзярную, ‑дзярнуеш, ‑дзярнуе; зак., што.

Аблажыць, пакрыць дзёрнам. Задзернаваць адхон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gradual [ˈgrædʒuəl] adj.

1. паступо́вы; паво́льны

2. пака́ты, пахі́лы (адхон)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адко́с, -у, м.

1. Адхон, нахільная паверхня гары і пад.

А. узгорка.

2. Бакавая нахільная паверхня дарожнага насыпу.

Адкосы дарог.

Умацаваць а.

3. Нахільная паверхня чаго-н., якая ідзе пад вуглом (спец.).

|| прым. адко́сны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адхо́нне, ‑я, н.

Тое, што і адхон. Суровая, маўклівая гара, Імхом сухім зарослае адхонне. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Böschung

f -, -en адхо́н, схіл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zbocze

н. схіл; адхон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скос​I спец. скос, род. ско́су м.; (откос) адхо́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адво́ны ’пахілы’ (Касп.), адвонаваты (Касп.), адвона да адхон (гл.), адхоны, адхонаваты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Hálde

f -, -n адхо́н, схіл (гары)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)