turncoat [ˈtɜ:nkəʊt] n. derog. рэнега́т, адсту́пнік;

Don’t be a turncoat! Не адступайся!; Не бі адбой!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пераку́льшчык ’адступнік, здраднік, рэнегат’ (Др.-Падб.). Да пераку́льваць (гл.). Утворана паводле перакі́нчык (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Renegát

m -en, -en адсту́пнік, рэнега́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ерэты́к, ‑а, м.

Адступнік ад догматаў пануючай рэлігіі, паслядоўнік ерасі. Барацьба інквізіцыі з ерэтыкамі. // перан. Разм. Пра таго, хто адступае ад агульнапрынятых правіл, палажэнняў.

[Грэч. hairetikós.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odmieniec

м. вырадак; адступнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odstępca

м. адступнік, рэнегат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odszczepieniec

м. адступнік, адшчапенец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

secessionist

[siiˈseʃənɪst]

n.

адсту́пнік, раско́льнік -а m., адсту́пніца, раско́льніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ераты́к

(гр. hairetikos)

1) адступнік ад догматаў пануючай рэлігіі, паслядоўнік ерасі;

2) перан. той, хто адступае ад агульнапрынятых правіл, палажэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

apostate

[əˈpɑ:steɪt]

1.

n.

адсту́пнік -а m., адсту́пніца f.; адшчапе́нец -ца m., адшчапе́нка f.

2.

adj.

адсту́пніцкі, адшчапе́нскі, няве́рны сваёй па́ртыі, рэлі́гіі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)