resignation [ˌrezɪgˈneɪʃn] n.

1. адмаўле́нне ад паса́ды; адста́ўка;

hand in one’s resignation пада́ць зая́ву аб адста́ўцы

2. пако́рлівасць; пако́ра; пако́рнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

retirement [rɪˈtaɪəmənt] n.

1. адста́ўка; адыхо́д у адста́ўку; адыхо́д на пе́нсію;

in retirement у адста́ўцы;

retirement age пенсіённы ўзрост

2. адасо́бленасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ábdankung

f -, -en адста́ўка, звальне́нне; адрачэ́нне (ад трона)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Entlássung

f -, -en

1) вызвале́нне

2) звальне́нне, адста́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

abdykacja

ж. адрачэнне (адмова) ад трона, ад улады (добраахвотная); адстаўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

retirement

[rɪˈtaɪrmənt]

n.

1) пэ́нсія f., адыхо́д на пэ́нсію; адста́ўка f.

2) адасо́бленае, нетава́рыскае жыцьцё

3) заці́шнае ме́сца на во́дшыбе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ábtritt

m -(e)s, -e

1) адыхо́д, пакіда́нне; адста́ўка

2) прыбіра́льня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dymisja

dymisj|a

ж. адстаўка, звальненне;

podać się do ~i — падаць у адстаўку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ustąpienie

н.

1. адыход, адступленне;

2. уступка, саступка;

3. сыход;

ustąpienie rządu — адстаўка ўрада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rúhestand

m -es адста́ўка;

in den ~ géhen* пайсці́ ў адста́ўку [на пе́нсію];

im ~ sein быць у адста́ўцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)