пападпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Падпісаць усё, многае або усіх, многіх.

П. заявы на адпачынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паадпуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Адпусціць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. супрацоўнікаў у адпачынак.

П. бароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пераку́р, -у, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

1. Кароткі перапынак для курэння.

Канчай п.!

2. перан. Невялікі адпачынак, перапынак у рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пра, прыназ. з В.

Ужыв. пры абазначэнні прадмета размовы, думкі або пачуцця.

Пагаварыць пра адпачынак.

Колькі раз я ўспамінаў пра цябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

recreation [ˌrekriˈeɪʃn] n. рэкрэа́цыя, адпачы́нак; аднаўле́нне сіл; заба́ва;

recreation on the landscape адпачы́нак на прыро́дзе;

Gardening is a recreation. Работа ў садзе – адпачынак.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

двухтыднёвы, -ая, -ае.

1. Які жыве, існуе, працягваецца два тыдні.

Двухтыднёвыя парасяты.

Д. адпачынак.

2. Які выходзіць раз у два тыдні (пра перыядычныя выданні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

отдохнове́ние ср. адпачы́нак, -нку м., адпачыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

vacation​2 [vəˈkeɪʃn] v. AmE право́дзіць адпачы́нак;

He vacationed in Miami. Ён правёў адпачынак на Маямі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кейф, ‑у, м.

Разм. Прыемная бяздзейнасць і адпачынак.

[Араб. kaif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начле́г, -у, М -ле́зе, м.

1. Начны адпачынак, а таксама месца для начнога сну, адпачынку.

Спыніцца на н.

2. Пасьба коней ноччу.

|| прым. начле́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)