fórtfallen

* vi (s) адпада́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wégfallen

* vi не адбы́цца, адпада́ць, касава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fall off

а) зьлята́ць, зва́львацца

б) адпада́ць, адыхо́дзіць

в) зьмянша́цца, паслабля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вістэ́рко ’люстэрка’ (Жд., 1) пашкоджанае (народнае). Ад люстэ́рка (гл.) < польск. lusterko < іт. lustro. Пачатковае в‑ прыстаўное: лʼ магло адпадаць; параўн. драг. ю́стро ’люстэрка’, тады на месцы зіяння ўзнікала в‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ábfallen

* vi

1) адпада́ць, адва́львацца

2) перапада́ць (каму-н.)

3) худне́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

отва́ливаться

1. адва́львацца; адкіда́цца, адкі́двацца; (отпадать — ещё) адпада́ць; см. отвали́ться;

2. страд. адва́львацца; адкіда́цца, адкі́двацца; см. отва́ливать​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oblatywać

незак.

1. аблятаць;

2. адвальвацца, адпадаць;

3. аблятаць, асыпацца;

4. перан. ахопліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пропада́́ть несов. прапада́ць; (исчезать — ещё) зніка́ць; (утрачиваться — ещё) адпада́ць; (погибать — ещё) гі́нуць;

где вы пропада́́ли? разг. дзе вы прапада́лі?; см. пропа́сть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ртуць ’хімічны элемент, вадкі цяжкі метал’ (ТСБМ), народная назва — жыво́е серабро́ (Ласт.). Рус., укр. ртуть, чэш. rtuť, славац. ortuť, польск. rtęć. Стараж.-рус. рътуть (Сразн., 3, 206) — разглядаецца як праславянскі дзеепрыметнік цяперашняга часу незалежнага стану *rьtǫtь (як могуть, словуть), звязаны з літ. rìsti, 1 ас. адз. л. ristù ’каціць, качаць’, лат. rist, 1 ас. адз. л. ritu ’каціць, каціцца’, а таксама літ. riēsti ’гнуць; скручваць; скурчваць; згортваць’, rietė́ti ’каціцца’, лат. riest ’адпадаць, аддзяляцца’, што ўзыходзяць, магчыма, да і.-е. *ret(h)‑ ’бегчы, каціцца’ (Фасмер, 3, 509; Чарных, 2, 124–125). Паводле больш ранняй версіі Міклашыча (285) якая, аднак, сутыкаецца з цяжкасцямі ў фанетычных адносінах, назва элемента паходзіць з араб. `utārid ’ртуць’ пры пасрэдніцтве тур. utaryd ’тс’. Першапачаткова араб. `utārid — назва планеты Меркурый, якая перайшла на хімічны элемент дзякуючы яго “лятучасці”, рухомасці. Параўн. франц. mercure, іт., ісп. mercurio, англ. mercury ’ртуць’. Назва планеты — паводле імені старажытнага рымскага бога гандлю і абаронцы вандроўнікаў Меркурыя — Mercurius (Чарных, 2, 124–125).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

odpadać

odpada|ć

незак.

1. адпадаць, адвальвацца;

ręce mi ~ją перан. у мяне рукі адвальваюцца (ад стомы);

2. перан. адсейвацца, адсявацца; не брацца ў разлік;

kto/co odpadać — хто/што не лічыцца (не бярэцца ў разлік, адпадае)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)