Verbum

анлайнавы слоўнік

адпада́ць гл. адпасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпа́даць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпада́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпада́ць несов.

1. отпада́ть, отва́ливаться;

2. (выходить из состава объединения) отпада́ть;

3. (утрачивать силу, смысл) отпада́ть;

4. (исчезать) отпада́ть, пропада́ть;

5. (от государства) отделя́ться;

1-5 см. адпа́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпада́ць гл. адпасці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адпа́сці, -паду́, -падзе́ш, -падзе́; -падзём, -падзяце́, -паду́ць; -падзі́; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца, адваліцца.

Тынк адпаў.

2. Страціць сувязь з кім-, чым-н., выйсці са складу якога-н. аб’яднання.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Страціць сілу, сэнс; прайсці, знікнуць.

Абвінавачанне адпала.

Праблема жылля адпала.

|| незак. адпада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпадзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпадаць — адпасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адпадаць — адпасці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отпада́ть несов.

1. адпада́ць;

2. перен. адлуча́цца, аддзяля́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)