перанасяле́нне, -я, н.

Адносны лішак насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чый¹, чыя́, чыё, займ. пыт. і адносны.

1. пыт. Указвае на прыналежнасць каго-, чаго-н. каму-н.

Чыя гэта хата? Чый гэта нож?

2. пыт. і адносны. 3 якой сям’і, з якога роду.

Чый ты будзеш?

3. Тое, што і чый-небудзь (разм.).

Не хадзі босы, абуй чые чаравікі.

4. адносны. Падпарадкоўвае даданыя азначальныя сказы.

Гэта быў чалавек, чыя хата стаяла на ўзлеску.

5. адносны. Падпарадкоўвае даданыя дапаўняльныя сказы.

Настаўніца паведаміла вучням, чыё сачыненне лепшае.

6. адносны. Падпарадкоўвае даданыя дзейнікавыя сказы.

Няхай той, чыя гэта шапка, і забярэ яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэляты́ўны, -ая, -ае (кніжн.).

Тое, што і адносны (у 1 знач.).

|| наз. рэляты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

comparative​2 [kəmˈpærətɪv] adj. параўна́льны, кампараты́ўны; адно́сны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

relative​2 [ˈrelətɪv] adj. fml

1. : relative to адно́сны, суадно́сны;

the facts relative to this case адно́снае стано́вішча

2. умо́ўны, параўна́льны, адно́сны;

Beauty is a relative term. Прыгажосць – паняцце адноснае.

3. ling. адно́сны;

a relative pronoun адно́сны займе́ннік

♦

it’s all relative усё адно́сна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stosunkowy

адносны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

relatív

a адно́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэляты́ўны

(лац. relativus)

адносны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

про́халадзь, ‑і, ж.

Абл. Адносны, умераны холад; халадок. Ад балота патыхала прохаладдзю і сырасцю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэляты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца ў параўнанні, супастаўленні з чым‑н. іншым; адносны. Рэлятыўныя веды.

[Лац. relativus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)