Verbum

анлайнавы слоўнік

адмы́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адмыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмыва́ць гл адмыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адмыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмываць — адмыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджлу́кціць, -кчу, -кціш, -кціць; -кчаны; зак., што і чаго (разм.).

1. Апрацаваць, адмыць жлукчаннем.

А. бялізну.

2. Прагна адпіць чаго-н.

А. малака.

|| незак. аджлу́кчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адапра́ць

‘адмыць, б'ючы пранікам што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адха́яць, -ха́ю, -ха́еш, -ха́е; -ха́й; -ха́яны; зак., каго-што.

1. Вярнуць прытомнасць; адратаваць (разм.).

А. хворага.

2. Ачысціць, адмыць, агледзець.

|| незак. адха́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адха́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., што.

Палошчучы ў вадзе, адмыць, выпаласкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odmyć

зак. адмыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адмы́ўка, ‑і, ДМ ‑мыўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адмываць — адмыць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазамыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае.

П. бялізну.

3. Занесці пяском усё, многае.

Ямы ў рэчцы пазамывала (безас.) пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)