отбро́с м. адкі́ды, -даў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сале́траніца, ‑ы, ж.

Арганічныя адкіды, пры хімічным разлажэнні якіх утвараецца салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

refuse​1 [ˈrefju:s] n. адкі́ды, сме́цце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выграбны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для выграбання. Выграбная лапата. // У які звальваюць смецце, розныя адкіды. Выграбная яма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

garbage [ˈgɑ:bɪdʒ] n.

1. AmE сме́цце, адкі́ды

2. бязглу́здзіца, глу́пства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абі́ркі, ‑рак; адз. няма.

Адкіды чаго‑н., лушпінне, шалупінне і іншыя адходы ад бульбы, пладоў пры падрыхтоўцы іх да яды або пасля перабірання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wybierki

мн. адкіды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нечыстата́, ‑ы, ДМ ‑стаце, ж.

1. Адсутнасць чыстаты; бруд. У хаце нечыстата.

2. толькі мн. (нечысто́ты, ‑тот). Тое, што знаходзіцца ў памыйніцы; адкіды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сме́цце, -я, н.

1. Адкіды, рэшткі чаго-н.

Згарнуць с. ў кучу.

2. Што-н. дробнае, драбяза.

Не ягады, а адно с.

◊

Выносіць смецце з дому (хаты) (разм.) — рабіць вядомым тое, чаго не павінны ведаць іншыя.

|| прым. сме́ццевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

riff-raff

[ˈrɪfræf]

n.

1) сьмяцьцё, адкі́ды

2) адкі́ды грама́дзтва, шпана́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)