уру́б, ‑а, м.

Спец. Шчыліна, прабітая ў горнай пародзе, каб лягчэй было адколваць яе глыбамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́лваць

‘адколваць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абко́лваю абко́лваем
2-я ас. абко́лваеш абко́лваеце
3-я ас. абко́лвае абко́лваюць
Прошлы час
м. абко́лваў абко́лвалі
ж. абко́лвала
н. абко́лвала
Загадны лад
2-я ас. абко́лвай абко́лвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абко́лваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адске́пліваць

‘адколваць, адшчэпліваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адске́пліваю адске́пліваем
2-я ас. адске́пліваеш адске́пліваеце
3-я ас. адске́плівае адске́пліваюць
Прошлы час
м. адске́пліваў адске́плівалі
ж. адске́плівала
н. адске́плівала
Загадны лад
2-я ас. адске́плівай адске́плівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адске́пліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адскяпля́ць

‘адколваць, адшчэпліваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адскяпля́ю адскяпля́ем
2-я ас. адскяпля́еш адскяпля́еце
3-я ас. адскяпля́е адскяпля́юць
Прошлы час
м. адскяпля́ў адскяпля́лі
ж. адскяпля́ла
н. адскяпля́ла
Загадны лад
2-я ас. адскяпля́й адскяпля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адскяпля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

chip​2 [tʃɪp] v.

1. габлява́ць, струга́ць

2. адко́лваць, адшчапля́ць

3. нараза́ць бу́льбу лу́стачкамі для сма́жання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odłupywać

незак. адколваць, адшчапляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адко́лвацца I несов., возвр., страд. отка́лываться, отшпи́ливаться; см. адкало́цца I, адко́лваць I

адко́лвацца II несов.

1. отка́лываться;

2. перен. (отдаляться) отка́лываться;

1, 2 см. адкало́цца II;

3. страд. отка́лываться; см. адко́лваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отка́лывать​I несов.

1. (отделять ударом) адко́лваць; (лучину, щепку) адшчэ́пліваць, адшчапля́ць;

2. (делать или говорить что-л. неожиданное) прост. рэ́заць;

3. перен. адко́лваць; см. отколо́ть​I;

◊

отка́лывать шту́ки вырабля́ць (урэ́зваць) шту́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

utrącać

незак.

1. адбіваць, адколваць;

2. разм. адхіляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obtłukiwać

незак.

1. адбіваць; адколваць;

2. разм. біць; калаціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)