адзнача́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адзначыцца.

2. чым. Мець якія‑н. адметныя, характэрныя рысы; вызначацца чым‑н. [Драўляны ложак] адзначаўся той асаблівасцю, што за кожным недалікатным дотыкам... распадаўся. Таўлай.

3. Назірацца, выяўляцца. Адзначаліся на.. [твары] сляды перажытых пакут і нават ухмылкі былі, хоць шчырыя, ды панурыя. Чорны.

4. Зал. да адзначаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

popisać się

зак. адзначыцца, вылучыцца, вызначыцца, праславіцца, паказаць (праявіць) сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэгістра́тар, ‑а, м.

1. Службовая асоба ва ўстанове, якая праводзіць рэгістрацыю каго‑, чаго‑н. «Кінь, дачушка, — кажа [маці], — галаву скруціш. Лепш ідзі да нас у бальніцу за рэгістратара». Грахоўскі. // Той, хто рэгіструе каго‑н., адзначае яўку каго‑н. Адзначыцца ў рэгістратара.

2. перан. Той, хто адзначае, канстатуе бягучыя з’явы, падзеі. Наш друк, радыё і тэлебачанне не павінны быць толькі рэгістратарамі новых станоўчых з’яў жыцця. «Звязда».

•••

Калежскі рэгістратар — першы, ніжэйшы цывільны чын у дарэвалюцыйнай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

signalize

[ˈsɪgnəlaɪz]

v.i.

1) сыгналізава́ць; сыгна́ліць, паведамля́ць, нала́джваць су́вязь пры дапамо́зе сыгна́лаў

2) адзна́чыцца, прасла́віцца

The present century has been signalized by many great inventions — Цяпе́рашняе стаго́дзьдзе адзна́чанае шматлі́кімі вялі́кімі вынахо́дзтвамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

knnzeichnen

неаддз. vt

1) адзнача́ць, ме́ціць (тавары і г.д.)

2) характарызава́ць

dese Prozsse ~ nsere Epche — гэ́тыя працэ́сы характарызу́юць на́шу эпо́ху

geknnzeichnet wrden — азнаменава́цца, адзна́чыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)