clothes [kləʊðz] n. pl. адзе́нне, адзе́жа, во́пратка;

beautiful clothes прыго́жая адзе́жа/во́пратка, прыго́жае адзе́нне;

spend a lot of mo ney on clothes тра́ціць шмат гро́шай на адзе́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dress​1 [dres] n.

1. адзе́нне, адзе́жа, во́пратка

2. суке́нка;

an evening dress вячэ́рняя суке́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

валасні́ца, ‑ы, ж.

Уст. Грубая валасяная (шарсцяная) адзежа, якую надзявалі на голае цела пустэльнікі-манахі ў знак пакоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́ба

1. уст. адзе́жа, -жы ж.;

2. спец. ро́ба, -бы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліўрэ́я

(фр. livrée)

форменная, звычайна вышытая галунамі адзежа для швейцараў, лакеяў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Адзе́цца ’справіць адзежу’, адзетак ’адзежа, вопратка’ (БРС, КЭС), адзетак, магчыма, пад уплывам абутак (абуць: абутак — адзець: адзетак) да дзець (гл.). Параўн. адзежа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пе́плум, ‑а, м.

Верхняя адзежа старажытных грачанак і рымлянак з лёгкай тканіны ў зборкі, без рукавоў, якая надзявалася на туніку.

[Лац. peplum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

І́нчыма ’стары шынель і наогул усякая старая адзежа’ (Шпіл.). Відаць, форма р. скл. назоўніка айчым (гл.), часткова перааформленая фанетычна ў пачатку слова. Першапачатковае значэнне ’адзежа, якая належыць айчыму’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ліўрэ́я, ‑і, ж.

Форменная, звычайна расшытая галунамі адзежа для швейцараў, лакеяў, фурманаў. [Лакей] сядзеў цяпер не ў ліўрэі, а ў звычайным пінжаку. Мехаў.

[Фр. livrée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засаро́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; каго.

Выклікаць пачуццё сораму, няёмкасці. Засароміць дзіця. □ Брудная будзённая адзежа, у якой ён быў адзеты, запылены твар .. засаромілі Сёмку. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)