загаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Перастаць есці скаромнае; пачаць пасціць.

◊

Загавець душой (разм.) — аддаць богу душу, памерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

обре́чь сов. асудзі́ць; адда́ць; см. обрека́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

нале́жнае сущ. до́лжное;

◊ адда́ць н. — отда́ть до́лжное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

чэсць ж.: адда́ць ч. воен. отда́ть честь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

салютава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак. і незак., каму-чаму.

Аддаць (аддаваць) салют.

|| зак. адсалютава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

съеде́ние / отда́ть на съеде́ние адда́ць на з’ядзе́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пааддава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; зак., каго-што.

Аддаць адно за адным усё, многае; вярнуць усё пазычанае.

П. даўгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аддава́ць гл аддаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

з’ядзе́нне ср.: адда́ць на з. отда́ть на съеде́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адда́дзены о́тданный; пре́данный; обречённый; определённый; см. адда́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)