самазаспако́іцца, ‑коюся, ‑коішся, ‑коіцца; зак.

Аддацца самазаспакаенню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаране́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Трывала замацавацца, укараніцца.

Хвароба закаранела.

2. у чым. Поўнасцю аддацца якім-н. звычкам.

З. у сваіх прывычках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палетуце́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Аддацца марам на працягу нейкага часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акуну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.; гл. акунуць.

◊

Акунуцца з галавой у работу — цалкам аддацца якой-н. справе, поўнасцю прысвяціць сябе чаму-н.

|| незак. акуна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozmarzyć się

зак. аддацца марам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аддава́цца, ‑даюся, ‑даешся, ‑даецца; ‑даёмся, ‑даяцеся, ‑даюцца; незак.

1. Незак. да аддацца.

2. Зал. да аддаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захапі́цца, -хаплю́ся, -хо́пішся, -хо́піцца; зак.

1. кім-чым. Цалкам аддацца якой-н. справе, занятку.

З. зборам значкоў.

З. любімай работай.

2. кім. Закахацца ў каго-н.

З. дзяўчынай.

|| незак. захапля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размро́іцца, ‑мроюся, ‑мроішся, ‑мроіцца; зак.

Разм. Аддацца мроям (марам). Бабуля чаруе малую казкай, а Ніна размроілася, падпёршыся рукамі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

súmpfen

vi груб. распу́снічаць, адда́цца ю́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абазва́цца, абзаву́ся, абзаве́шся, абзаве́цца; абзавёмся, абзавяце́ся, абзаву́цца; абзаві́ся; зак.

1. Падаць голас; адазвацца, адклікнуцца; аддацца рэхам.

На досвітку абазваўся певень.

А. на голас.

|| незак. абзыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

2. Даць знаць пра сябе якім-н. спосабам (лістом і г.д.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)