произво́льный

1. (необоснованный) адво́льны;

произво́льное мне́ние адво́льнае меркава́нне;

2. (ничем не стесняемый) адво́льны, самаво́льны;

произво́льные движе́ния адво́льныя ру́хі;

произво́льный посту́пок самаво́льны (адво́льны) учы́нак;

3. (производимый по личному произволу) самаво́льны;

соверше́нно произво́льные распоряже́ния зусі́м самаво́льныя распараджэ́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інстынкты́ўны

(да інстынкт)

абумоўлены інстынктам, адвольны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

беззако́нны gesétzwidrig, úngesetzlich, réchtswidrig; wíllkürlich (адвольны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wíllkürlich

a

1) адво́льны

2) самаво́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

arbitrary [ˈɑ:bɪtrəri] adj.

1. адво́льны; выпадко́вы

2. самаво́льны; дэспаты́чны

3. умо́ўны;

arbitrary signs/symbols умо́ўныя зна́кі/сі́мвалы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арбітра́льны

(лац. arbitralis = адвольны)

філас. які вырашаецца паводле чалавечай волі, самавольны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

optional

[ˈɑ:pʃənəl]

adj.

да́дзены на вы́бар; неабавязко́вы, адво́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

няво́льны

1. (прымушаны) erzwúngen; gezwúngen;

2. (адвольны) únwillkürlich, únfreiwillig, úngewollt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unforced

[ʌnˈfɔrst]

adj.

1) непрыму́шаны, нязму́шаны; ахво́чы

2) натура́льны; адво́льны, спанта́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spontaneous [spɒnˈteɪniəs] adj.

1. спанта́нны, адво́льны; непасрэ́дны; стыхі́йны

2. дабрачы́нны;

He made a spontaneous offer of his services. Ён сам прапанаваў свае паслугі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)