адазва́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адазва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адазваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адазва́ны в разн. знач. ото́званный; см. адазва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзыва́ць несов., в разн. знач. отзыва́ть; см. адазва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паадзыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Адазваць усіх, многіх. Паадзываць дыпламатаў. Паадзываць таварышаў убок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адклі́каць, -клічу, -клічаш, -кліча; -кліч; -кліканы; зак., каго-што.

1. Паклікаўшы, прымусіць адысці куды-н.; адазваць.

А. знаёмага для размовы.

2. Вярнуць назад, прапанаваўшы спыніць выкананне ранейшых абавязкаў (афіц.).

А. пасла.

|| незак. адкліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адкліка́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отозва́ть сов.

1. (заставить отойти) адклі́каць, адазва́ць, мног. паадзыва́ць;

2. (прекратить функции кого-л.) офиц. адклі́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адклі́каць, ‑клі́чу, ‑клі́чаш, ‑кліча; зак., каго-што.

1. Паклікаўшы, прымусіць адысці куды‑н.; адазваць. А калі выйшлі з зямлянкі, Жаўна адклікаў Лясніцкага ўбок. Шамякін.

2. Вярнуць назад, прапанаваўшы спыніць выкананне ранейшых абавязкаў. Адклікаць дэпутата. Адклікаць часці з фронту. □ Праз два гады Анціпава адклікалі ў горад на партыйную работу. Хадкевіч.

адкліка́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да адклі́каць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odwołać

зак.

1. адазваць;

2. адмяніць;

odwołać zebranie — адмяніць (адкласці) сход;

3. адклікаць;

odwołać posła — адклікаць дэпутата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пазніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Зняць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх; здзець з сябе ўсё, многае; адазваць адкуль-н. усіх, многіх.

П. дзверы з завесаў.

П. шапкі.

П. дывізіі з фронту.

2. што. Адмяніць усё, многае, адмовіцца ад усяго, многага.

П. судзімасць.

П. прапановы.

3. што. Садраць, зняць з якой-н. паверхні ўсё, многае.

П. бінты з ран.

4. каго-што. Пазбавіць усіх, многіх магчымасці дзейнічаць, вызваліць ад чаго-н. усіх, многіх.

П. баксёраў са спаборніцтваў.

П. з работы.

5. што. Скапіраваць усё, многае.

П. копіі з дакументаў.

6. Тое, што і паздымаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)