парово́й​III с.-х. (парниковый) парніко́вы;

паровы́е огурцы́ парніко́выя агуркі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́ўпіцца, ‑піцца; зак.

Разм. Змясціцца, памясціцца. Агуркі ў дзежцы не ўтоўпіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галату́рыі

(гр. holothuria)

клас марскіх беспазваночных жывёл тыпу ігласкурых; марскія агуркі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спары́ш¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Два спараныя прадметы (каласы, плады, арэхі і пад.).

Агуркі-спарышы.

2. Два гліняныя гаршчочкі, злучаныя агульнай ручкай, у якіх насілі яду ў час палявых работ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абдзяўбці́, -дзяўбу́, -дзяўбе́ш, -дзяўбе́; -дзяўбём, -дзеўбяце́, -дзяўбу́ць; -дзяўбі́; абдзяўба́ны; зак., што.

1. Падзяўбаць, абкляваць, зрабіць паверхню няроўнай.

Куры абдзяўблі агуркі.

2. Паадбіваць што-н., дзеўбучы (разм.).

А. лёд.

|| незак. абдзёўбваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераляжа́ць, -ляжу́, -ляжы́ш, -ляжы́ць; -ляжы́м, -лежыце́, -ляжа́ць; -ляжы́ і перале́жаць, -жу, -жыш, -жыць; зак.

1. Праляжаць надта доўга.

П. на сонцы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сапсавацца ад доўгага ляжання.

Агуркі пераляжалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прарасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -це́; -ро́с, -расла́, -ло́; зак.

1. Выпусціць расток.

Агуркі прараслі.

2. Вырасці; праз што-н. прабіцца.

Трава прарасла праз жвір.

|| незак. прараста́ць, -а́е.

|| наз. прараста́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ціху́сенька, прысл. (разм.).

1. Вельмі ціха, бясшумна.

Ц. зарыпела рама акна.

2. Павольна, крок за крокам.

Коні ц. ішлі па гразкай дарозе.

3. Употай, цішком, каб ніхто не бачыў.

Як сцямнела, ён ц. залез у агуркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парніка. Парніковая гаспадарка. Парніковы камбайн. // Вырашчаны ў парніку. Парніковыя агуркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэ́сці ’расці’: ні рэслі агуркі, а потым сталі рэсць (навагр., Сл. ПЗБ). Славацк. rasť ’тс’. Да расці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)