паўаго́лены, ‑ая, ‑ае.

Амаль аголены. Паўаголеныя дрэвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nude​2 [nju:d] adj. аго́лены, го́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obnażony

аголены, непакрыты;

obnażony miecz — аголены меч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ogołocony

аголены, абадраны; спустошаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

обнажённый

1. аго́лены, го́лы, непакры́ты; вы́няты;

обнажённый бе́рег аго́лены бе́раг;

с обнажённой голово́й з го́лай (непакры́тай) галаво́й;

обнажённая ша́шка вы́нятая ша́шка;

2. перен. непрыкры́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

únbekleidet

a го́лы, аго́лены, неадзе́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únbedeckt

a ненакры́ты, адкры́ты, го́лы, аго́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

голы, аголены, неадзеты

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

аднато́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Нязменлівы, аднастайны паводле тону, гучання; манатонны. Аднатонныя песні спявала восень, жалобна шумеў аголены лес. Колас. Ноч звініць за акном аднатоннымі кроплямі. Скрыган.

2. Аднаколерны. Аднатонны стэп. Афарбоўка лесу ніколі не бывае аднатоннай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

entblößt

a аго́лены, непакры́ты

~en Háuptes — з непакры́тай галаво́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)