нелицеприя́тный бесстаро́нні; справядлі́вы; аб’екты́ўны; непрадузя́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэчаі́снасць, -і, ж.

1. гл. рэчаісны.

2. Аб’ектыўны свет з усёй мнагастайнасцю яго сувязей; быццё; навакольнае асяроддзе; становішча.

Літаратура адлюстроўвае р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

объекти́вный аб’екты́ўны;

объекти́вная и́стина аб’екты́ўная і́сціна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przedmiotowy

аб’ектыўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

objective​2 [əbˈdʒektɪv] adj.

1. аб’екты́ўны, рэчаі́сны; матэрыя́льны;

an objective fact аб’екты́ўны факт;

objective reality philos. аб’екты́ўная рэчаі́снасць/рэа́льнасць

2. аб’екты́ўны, непрадузя́ты, бесстаро́нні;

objective criteria аб’екты́ўныя крытэ́рыі;

the objective case ling. аб’е́ктны/уско́сны склон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obiektywny

аб’ектыўны;

sąd obiektywny — аб’ектыўнае меркаванне; аб’ектыўны погляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аб’ектыві́зм, -у, м.

1. Філасофскае вучэнне аб аб’ектыўнасці рэчаіснасці, згодна з якім грамадскае жыццё не паддаецца пераўтварэнням, актыўнаму ўздзеянню.

2. Непрадузятасць, бесстароннасць, аб’ектыўны падыход да чаго-н.

|| прым. аб’ектыві́сцкі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

objektív

a аб’ектыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

objektivistisch

[-'vi-]

a аб’ектыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unbias(s)ed [ʌnˈbaɪəst] adj. непрадузя́ты;

an unbias(s)ed observer аб’екты́ўны назіра́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)