прыся́га, -і, ДМ -ся́зе, ж.

Афіцыйнае і ўрачыстае абяцанне выконваць якія-н. абавязацельствы.

Ваенная п.

Прыняць прысягу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зака́яцца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; -а́йся; зак.

Даць сабе абяцанне не рабіць што-н.

З. піць гарэлку.

|| незак. зака́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абавяза́цельства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Грашовы пазыковы дакумент (спец.).

2. Афіцыйна дадзенае абяцанне або дамова, якія патрабуюць абавязковага выканання.

Дагаворныя абавязацельствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

факі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Мусульманскі манах, які даў абяцанне жабраваць; дэрвіш.

2. Вандроўны фокуснік ці дрэсіроўшчык.

|| прым. факі́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gelübde

n -s, - абяца́нне, урачы́стае абяца́нне

ein ~ áblegen — даць абяца́нне [заро́к]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абро́чны

‘да аброк - абяцанне, зарок’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абро́чны абро́чная абро́чнае абро́чныя
Р. абро́чнага абро́чнай
абро́чнае		 абро́чнага абро́чных
Д. абро́чнаму абро́чнай абро́чнаму абро́чным
В. абро́чны (неадуш.)
абро́чнага (адуш.)		 абро́чную абро́чнае абро́чныя (неадуш.)
абро́чных (адуш.)
Т. абро́чным абро́чнай
абро́чнаю		 абро́чным абро́чнымі
М. абро́чным абро́чнай абро́чным абро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пагро́за, -ы, мн. -ы, -ро́з, ж.

1. Запалохванне, абяцанне зрабіць непрыемнасць, зло.

Не звяртаць увагі на пагрозы.

2. Магчымая небяспека.

П. смерці.

План быў пад пагрозай зрыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бартава́ць

‘адмовіць (адмаўляць) каму-небудзь, падмануць (падманваць) каго-небудзь, не выканаць (не выконваць) абяцанне’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. барту́ю барту́ем
2-я ас. барту́еш барту́еце
3-я ас. барту́е барту́юць
Прошлы час
м. бартава́ў бартава́лі
ж. бартава́ла
н. бартава́ла
Загадны лад
2-я ас. барту́й барту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час барту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бартава́ць

‘адмовіць (адмаўляць) каму-небудзь, падмануць (падманваць) каго-небудзь, не выканаць (не выконваць) абяцанне’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. барту́ю барту́ем
2-я ас. барту́еш барту́еце
3-я ас. барту́е барту́юць
Прошлы час
м. бартава́ў бартава́лі
ж. бартава́ла
н. бартава́ла
Загадны лад
2-я ас. барту́й барту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час бартава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verspréchen

n -s, рэдка pl абяца́нне

ein ~ gében* — дава́ць абяца́нне

ein ~ hálten* [éinlösen] — стрыма́ць абяца́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)