абці́рка, ‑і, 
1. 
2. Тое, чым абціраюць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абці́рка, ‑і, 
1. 
2. Тое, чым абціраюць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ábreiben
1) сціра́ць, выціра́ць
2) расціра́ць; 
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
абціра́нне, ‑я, 
1. 
2. Лячэбна-прафілактычная працэдура, пры якой цела абціраецца тканінай, змочанай у якую‑н. вадкасць, а потым расціраецца да пачырванення скуры. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zbijać
1. збіваць;
2. 
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
obcierać
obciera|ć1. 
2. сціраць; муляць; намульваць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
абціра́цца 
1. обтира́ться, отира́ться, утира́ться;
2. обтира́ться;
3. стира́ться;
4. 
1-4 
5. 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wipe
1) сьціра́ць
2) 
3) заціра́ць, змыва́ць
4) праціра́ць
•
- wipe out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
brush
I1) шчо́тка, шчо́тачка 
2) чышчэ́ньне, часа́ньне шчо́ткаю
3) суты́чка 
4) пушы́сты хвост
2.v.
1) чы́сьціць, зьмята́ць, часа́ць шчо́ткаю; малява́ць пэ́ндзлем
2) 
3) лёгка дакрана́цца
•
- brush aside
- brush away
- brush off
- brush up on
II1) лама́чча 
2) густы́ за́расьнік, хмызьня́к -у́ 
3) рэ́дка насе́лены абша́р; глуш, глухме́нь 
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
rub2 
1. (with) це́рці; це́рціся; націра́ць; паціра́ць;
2. выціра́ць (пыл 
rub cups with a towel праціра́ць ку́бкі ручніко́м
♦
rub shoulders with 
rub 
rub 
rub along 
rub down 
1. 
rub oneself down with a towel вы́церціся ручніко́м
2. зачышча́ць
3. масажава́ць
rub in 
1. убіва́ць у галаву́, удзёўбваць
2. уціра́ць (мазь 
rub off 
rub the rust off счышча́ць іржу́
rub out 
1. 
2. 
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)