entrüstet

a абу́раны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

раз’ю́шаны wút¦entbrannt, wútschnaubend, wütend, rásend; áufgebracht (абураны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

indignant [ɪnˈdɪgnənt] adj. (at/about) абу́раны;

be indignant at smth. абура́цца чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Зы́зы ’стан абуранасці, злосці’ (слонім., Нар. лекс.). Параўн. рус. дыял. зы́зый, укр. зи́зий, польск. zyz ’касавокі’. Можа, ’абураны да таго, што яго перакасіла’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

resentful [rɪˈzentfəl] adj. (of/at/about) абу́раны; по́ўны абурэ́ння; гне́ўны;

a resentful look гне́ўны по́зірк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únmutsvoll

a абу́раны; по́ўны абурэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пажырава́ць, ‑руе; зак.

Жыраваць нейкі час; крыху жыраваць. Ён [цецярук] быў абураны, што нейкі Сюды сапернік заляцеў Пажыраваць пупышкай клейкай З яго аблюбаваных дрэў. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпыля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.

Абл. Біць чым‑н. Кандрат быў занадта абураны, каб не біцца. Ён забягаў з усіх бакоў і шпыляў нагамі [Андрушку]. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обру́шенный​I

1. абва́лены, мног. паабва́льваны, абру́шаны, абу́раны;

2. абру́шаны; см. обру́шить​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

empört

a (über A) абу́раны (кім-н.,чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)