аціна́ць

‘ахопліваць каго-небудзь, што-небудзь (страх ацінае душу); абсякаць што-небудзь (ацінаць сучча)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аціна́ю аціна́ем
2-я ас. аціна́еш аціна́еце
3-я ас. аціна́е аціна́юць
Прошлы час
м. аціна́ў аціна́лі
ж. аціна́ла
н. аціна́ла
Загадны лад
2-я ас. аціна́й аціна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аціна́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

obrąbywać

незак. абсякаць, церабіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абсяка́нне ср. обруба́ние, обру́бка ж., обсече́ние, обсе́чка ж.; см. абсяка́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсяка́цца несов.

1. обсека́ться;

2. страд. обруба́ться, обсека́ться; оса́живаться; см. абсяка́ць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

méißeln

vt высяка́ць (разцом), выдзёўбваць; абсяка́ць зубі́лам; дзяўбці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

besäumen

vt

1) аблямо́ўваць; падру́бліваць (тканіну)

2) абсяка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

1. Зрэзаць пілой. Спілуюць пару сосен і — бяруцца сукі абсякаць. Пальчэўскі. Цяпер маяка на кургане не было — яго спілавалі яшчэ ў пачатку ліпеня. Чыгрынаў.

2. Зраўняць напільнікам шурпатасці на паверхні чаго‑н.; апілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отбрива́ть несов., разг.

1. адбрыва́ць, адго́льваць;

2. перен. адбрыва́ць (каго), адчы́тваць (каго), прабіра́ць (каго), абсяка́ць (каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обруба́ть​I несов.

1. абсяка́ць; (сучья — ещё) абцярэ́бліваць, ацярэ́бліваць;

2. (отрубать, укорачивать) адсяка́ць, адціна́ць, уціна́ць; см. обруби́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obcinać

незак.

1. абрэзваць, абразаць; абсякаць;

2. перан. уразаць; скарачаць; змяншаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)