аціна́ць
‘ахопліваць каго-небудзь, што-небудзь (страх ацінае душу); абсякаць што-небудзь (ацінаць сучча)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| аціна́ю | аціна́ем | |
| аціна́еш | аціна́еце | |
| аціна́е | аціна́юць | |
| Прошлы час | ||
| аціна́ў | аціна́лі | |
| аціна́ла | ||
| аціна́ла | ||
| Загадны лад | ||
| аціна́й | аціна́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| аціна́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)