радыёфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што.

Абсталяваць (абсталёўваць) што-н. устаноўкамі для прыёму і перадачы па радыё.

|| наз. радыёфіка́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атакела́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Спец. Забяспечыць, абсталяваць такелажам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабсталява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

Абсталяваць нанава, па-іншаму.

П. лабараторыю.

|| незак. пераабсталёўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пераабсталява́нне, -я, н. і пераабсталёўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кінафікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што.

Арганізаваць (арганізоўваць) кінатэатры дзе-н., а таксама абсталяваць (абсталёўваць) для паказу кінафільмаў.

К. сяло.

К. школу.

|| наз. кінафіка́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрысо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Спец. Абсталяваць што‑н. рысорамі. Падрысорыць матацыкл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабсталява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Абсталяваць нанава, па-іншаму. Пераабсталяваць завод новай тэхнікай. Пераабсталяваць культыватар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обору́довать

1. сов. абсталява́ць; несов. абсталёўваць;

обору́довать заво́д совреме́нной те́хникой абсталява́ць (абсталёўваць) заво́д суча́снай тэ́хнікай;

2. (обделать, обтяпать) разг. абла́дзіць; ула́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсталёўваць несов.

1. обору́довать; оснаща́ть;

2. (меблировать) обставля́ть;

1, 2 см. абсталява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уснасти́ть сов.

1. (оснастить) аснасці́ць; (оборудовать) абсталява́ць;

2. перен. прыпра́віць; аздо́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аснасці́ць, -а́шчу, -а́сціш, -а́сціць; -а́шчаны; зак., што.

1. Абсталяваць снасцямі.

А. судна.

2. перан. Забяспечыць усімі неабходнымі тэхнічнымі сродкамі.

А. народную гаспадарку.

|| незак. аснашча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і асна́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аснашчэ́нне, -я, н. і (спец.) асна́стка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)