абраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абрастаць — абрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галі́ніцца, ‑ніцца; незак.

Пускаць адросткі, абрастаць галінамі. Сцябло галініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bewáchsen

i

1.

vi (s) абраста́ць, зараста́ць

2.

(sich) пакрыва́цца

(расліннасцю)

II

a абро́слы, заро́слы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obrastać

незак. czym абрастаць чым;

obrastać w piórka — сталець; мужнець;

obrastać w sadło — багацець; разм. разжывацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fleece

[fli:s]

1.

n.

1) шэ́рсьць, поўсьць f., руно́ аве́чкі, аве́чая во́ўна

golden fleece — залато́е руно́

2) ко́лькасьць во́ўны, настры́г з аднае́ аве́чкі

3) мя́ккі (шаўкаві́сты) ворс, начо́с -у m., ткані́на з такі́м во́рсам

2.

v.t.

1) стры́гчы (аве́чку)

2) informal абдзіра́ць, рабава́ць, ашу́кваць

3) абраста́ць во́ўнай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)