dragnet

[ˈdrægnet]

n.

абла́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

łapanka

ж. разм. аблава, хапун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rázzia

f -, -s i -zi¦en абла́ва, налёт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Polizéirazzia

f -, -s i -zzi¦en паліцэ́йская абла́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

manhunt

[ˈmænhʌnt]

n.

паліцэ́йская абла́ва, по́шукі злачы́нца або́ зьбе́глага вя́зьня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Абла́м 1 ’футра’ (Нас., Гарэц.), аблям ’тс’ (Бір. дыс.) < польск. błam ’адно футра’, якое ў сваю чаргу з ням. Flamme, Flamm ’тс’ (Брукнер, 30). Форма аблям сведчыць аб кантамінацыі з аблямаваць, аблямоўка (гл.).

Абла́м 2 ’бруствер’ (Гарэц.), ’аблава’ (Касп.). Магчыма, да аблам 1 з семантычным пераходам: аблямоўка (на вопратцы) > аблямоўка ’паласа’ > аблямоўка ’акружэнне, аблава’. Аднак больш верагодна, што гэта калька або запазычанне з балтыйскага. Параўн. літ. lamataĩ ’пастка, сіло’, лат. lamatas ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Polizéistreife

f -, -n паліцэ́йскі патру́ль; паліцэ́йскі абхо́д; паліцэ́йская абла́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nagonka

nagonk|a

ж.

1. аблава;

polowanie z ~ą — аблава;

2. перан. пераслед, цкаванне (каго), нападкі, ганенне (на каго)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

battue

[bæˈtu:]

n.

1) абла́ва f.

2) палява́ньне з абла́вай

3) бо́йня f.; ма́савая разьня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Во́ступ ’запаведнае глухое месца ў лесе’ (Яшк., КТС); ’квартал лесу, пушчы’ (Яшк.); ’аблава на ваўкоў’ (КТС); ’грамада людзей на аблаве, якая падымае шум і крык, каб ваўкі беглі на стральцоў’ (КЭС), во́ступ воўчы ’месца, дзе водзяцца ваўкі’ (Касп.). Гл. оступ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)