Verbum

анлайнавы слоўнік

аблупе́жыць

‘аблупіць, абдзерці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяро́ста, -ы, ДМ -сце, ж.

Верхні слой бярозавай кары.

Абдзерці бяросту.

|| прым. берасто́вы, -ая, -ае, бяро́ставы, -ая, -ае і берасця́ны, -ая, -ае.

○

Берасцяная грамата — старажытныя пісьмы і дакументы на бяросце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шалупі́на, -ы, ж.

1. Вонкавая мяккая прыродная абалонка (плода, бульбы і пад.); скурка.

Абдзерці шалупіну з бульбіны.

2. мн. -ы, -пін. Адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы.

Збіраць шалупіны на корм свінням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Абшмульга́ць ’абдзерці’ (Нас., Бяльк.), абшмульганы ’абадраны’ (Нас.). Гл. шмульгаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

оцара́пать сов. абдра́паць, абадра́ць, абдзе́рці, мног. паабдзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обцара́пать сов., разг. абадра́ць, абдзе́рці, мног. паабдзіра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абдзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абдзіраць — абадраць, абдзерці і абдзірацца — абадрацца, абдзерціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обру́шить^II сов. (очистить зерно от шелухи) абадра́ць, абдзе́рці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odrapać

зак. абадраць, абдзерці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падра́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Абдзерці сабе што‑н. Падрапацца аб кусты.

2. Пакрыцца драпінамі. Падрапаліся халявы.

3. Драпацца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)