аблупе́жыць
‘аблупіць, абдзерці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| аблупе́жу | аблупе́жым | |
| аблупе́жыш | аблупе́жыце | |
| аблупе́жыць | аблупе́жаць | |
| Прошлы час | ||
| аблупе́жыў | аблупе́жылі | |
| аблупе́жыла | ||
| аблупе́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| аблупе́ж | аблупе́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| аблупе́жыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)