засвае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засвойваць — засвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засвойваць — засвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засква́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заскварваць — заскварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заслу́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заслухваць — заслухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заслухо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заслухоўваць — заслухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засольваць — засаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застра́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. застрашваць — застрашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засушваць — засушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засцерага́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засцерагаць — засцерагчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засціла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засцілаць — заслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)