абвінава́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвінавачваць — абвінаваціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвіна́нне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвінаць — абвінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абво́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвозіць — абвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвязваць — абвязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвяльваць — абвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дако́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. даколваць — дакалоць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дако́рмліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакормліваць — дакарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакрана́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакранацца — дакрануцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дале́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. далечваць — далячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамалёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дамалёўваць — дамаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)