абязво́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абязводжваць — абязводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’язджа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’язджаць — аб’ездзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абагаўляць — абагавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагу́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абагульваць — абагуліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абалва́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абалваньваць — абалваніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аббудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аббудоўваць — аббудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абважваць — абважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвала́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвалакваць — абвалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абва́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абварваць — абварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́ў, ‑веву, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абвяваць, абвейваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)