папераця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Перацягнуць усё, многае або ўсіх, многіх. Паперацягваць парты з калідора ў клас. Паперацягваць шыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прапароць што‑н. у многіх месцах, прапароць усё, многае. Папрапорваць шыны. Папрапорваць ногі на калючы дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Разбіць усё, многае. Маці адразу ў слёзы, а бацька нават паразбіваў місы ад злосці. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Раскласці, разлажыць усё, многае. У густым вішняку паставілі стол, пан Уладзіслаў параскладаў свае паперы. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параспуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Распусціць усё, многае або ўсіх, многіх. Некаторыя.. ўзапрэлі, параспускалі шынялі, другія нават скінулі іх. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўздзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Узадраць усё, многае. Кралі з магазіна не адны Наздрэйкі. І засекі паразбіралі, і падлогу паўздзіралі. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Умазаць, замазаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паўмазваць кручкі ў сцены. Паўмазваць рукі ў сажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паці́хнуць, ‑не; ‑нем, ‑неце, ‑нуць; зак.

Заціхнуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Паціхлі людзі, паціхлі птушкі, паціхла ўсё жывое. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

1. Правеяць паўторна, яшчэ раз. Перавеяць насенне перад сяўбой.

2. Правеяць усё, многае. Перавеяць намалочанае жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Правэндзіць нанава, яшчэ раз.

2. Правэндзіць усё, многае.

3. Завэндзіць звыш меры, больш, чым патрэбна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)