паначышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. чаго. Чысцячы, нарыхтаваць многа чаго‑н. Паначышчаць рыбы.
2. што. Начысціць, вычысціць усё, многае. Паначышчаць гузікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)