абцяжа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцяжарваць — абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцякаць — абцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцярэ́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцярэбліваць — абцерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абчэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абчэсваць — абчасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшалёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абшалёўваць — абшаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшу́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абшукваць — абшукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абшываць — абшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’ядно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’ядноўваць — аб’яднаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязбо́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абязбольваць — абязболіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́джанне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абязводзіць, абязводзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)