падвя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвяльваць — падвяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгарто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгартоўваць — падгартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгібаць — падагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгінаць — падагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгла́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгладжваць — падгладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгойваць — падгаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падграбаць — падгрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддра́жніванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паддражніваць — паддражніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падзываць — падазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкало́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкалочваць — падкалаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)