БЕ́НТАЛЬ

(ад грэч. benthos глыбіня),

зона дна вадаёма, заселеная арганізмамі, якія жывуць на грунце або ў яго тоўшчы (гл. Бентас).

т. 3, с. 100

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

го́ран м

1. тэх Herd m -(e)s, -e;

кава́льскі го́ран Schmedeherd m;

2. перан Fueprobe f -, -n;

го́ран жыцця́ загартава́ў яго́ die Fuerprobe des Lbens stählte ihn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чхаць, чхнуць

1. nesen vi;

2. перан разм груб (на каго, што) nicht bechten, sich hinwgsetzen (über A);

мне чхаць на яго́ ich pfife auf ihn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мо́кра прысл, мо́кры nass; feucht (вільготны);

наскро́зь мо́кры ptschnass, trefnass, trpfnass;

мо́края ку́рыца ein begssener Pdel;

у яго́ во́чы на мо́крым ме́сцы er hat nah ans [am] Wsser gebut

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

само́та ж

1. (адзінота) insamkeit f -, Allinsein n -s;

2. (смутак, туга) Kmmer m -s, Gram m -(e)s, Schwrmut f -;

яго́ грызе́ само́та der Gram verzhrt ihn [zehrt an ihm, frisst an ihm]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бом, выкл.

Разм. Слова, якое перадае гук звону або падобны на яго. — Бом, бом, — на нізкай ноце біў адзін звон. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранябо́йшчык, ‑а, м.

Стралок, узброены бранябойным ружжом. З другім браневіком «Кацюшы» не пашанцавала: яго паспяшаўся правіць бранябойшчык а.. супрацьтанкавага ружжа. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздо́глядны, ‑ая, ‑ае.

Які расце, жыве без догляду. [Алесь] хацеў бы цяпер быць табе [настаўніцы] удзячным за падарунак яго амаль бяздогляднаму малалецтву. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выплатны́, ‑ая, ‑ое.

Які праводзіць, робіць выплату. Выплатны пункт. // Прызначаны для выплаты. Каса была маленькая: выплатное акенца, столік каля яго. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рыс, ‑а, м.

Абрыс, контур. Новае будоўлі вырыс Яго за небакрай вядзе ізноў. Гаўрусёў. Вырысы скал-малахітаў Пакрыты маўклівай тайгой. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)