абмо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмотваць — абматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмуро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмуроўваць — абмураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмярза́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абмярзаць — абмерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнадзе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абнадзейваць — абнадзеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абогатварэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абогатвараць — абогатварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́л, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпальваць — абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпальваць — абпаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпілоўваць — абпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпраме́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпраменьваць — абпраменіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абраста́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абрастаць — абрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)