аргументава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Прывесці (прыводзіць) доказы, аргументы (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аргументава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Прывесці (прыводзіць) доказы, аргументы (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́вазіцца, ‑важуся, ‑вазішся, ‑вазіцца;
Запэцкацца ў што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анані́мка, ‑і,
Пісьмо без подпісу, невядома кім напісанае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абхітры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
Перамагчы каго‑н. хітрасцю, перахітрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іржаве́ць і ржаве́ць, ‑вее;
Пакрывацца ржой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
катэгары́чны, ‑ая, ‑ае.
Рашучы, безумоўны, неаспрэчны.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крывапі́вец, ‑піўца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ляды́ш, ледыша,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
машыні́стка, ‑і,
Жанчына, якая працуе на пішучай машынцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надра́іць, ‑аю, ‑аіш, ‑аіць;
Начысціць, нацерці да бляску.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)