гатэнто́ты, ‑аў; адз. гатэнтот, ‑а, М ‑тоце, м.; гатэнтотка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. гатэнтоткі, ‑так; ж.

Народ, які жыве ў Паўднёва-Заходняй і Паўднёвай Афрыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)