абдзьму́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абдзьмухваць — абдзьмухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзярно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абдзярноўваць — абдзернаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абду́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абдумваць — абдумаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абезгало́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абезгалоўліваць — абезгаловіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абеззара́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абеззаражваць — абеззаразіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абеззяме́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абеззямельваць — абеззямеліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абе́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абельваць — абяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абзавядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абзаводзіцца — абзавесціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абзада́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абзадачваць — абзадачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абіраць — абабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)