дзе́янне н

1. (дзейнасць) Hándlung f -, -en; Aktión f -,-en, Tätigkeit f -, -en, Hándeln n -s; Hándlungsweise f -, -n (спосаб дзеяння);

яго́ дзе́янні (паводзіны) séine Hándlungsweise;

вае́нныя дзе́янні Kríegshandlungen pl;

баявы́я дзе́янні Kámpfhandlungen pl;

дзе́янні авія́цыі Lúfttätigkeit f -;

прагра́ма дзе́янняў Aktiónsprogramm n -s;

уступі́ць у дзе́янне in Aktión tréten*;

прыве́сці машы́ну ў дзе́янне éine Maschíne in Gang bríngen* [sétzen];

рабі́ць дзе́янні Hándlungen vollzíehen*;

устрыма́цца ад дзе́янняў sich der [jéglicher] Hándlungen enthálten*;

мець свабо́ду дзе́янняў freie Hand háben;

2. (уплыў, уздзеянне) Wírkung f -, -en; Éinfluss m -es, -flüsse;

адваро́тнае дзе́янне Rückwirkung f -, -en;

рапто́ўнае дзе́янне Sofórtwirkung f;

пабо́чнае дзе́янне Nébenwirkung f;

сфе́ра дзе́яння Wírkungsbereich m -(e)s, -e;

кары́снае дзе́янне Nútzeffekt m -(e)s;

каэфіцые́нт кары́снага дзе́яння Wírkungsgrad m -(e)s, -e;

3. (апавяданне) Hándlung -, -en;

дзе́янне адбыва́ецца ў Мі́нску die Hándlung spielt (sich) in Minsk (ab);

4. матэм Operatión f -, -en; Grúndrechnungsart f -, -en, Grúndrechenart f;

чаты́ры дзе́янні арыфме́тыкі die vier Grúndrechnungsarten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

waga

wag|a

ж.

1. вага;

~a netto — вага нета;

2. спарт. вага; вагавая катэгорыя;

~a musza — найлягчэйшая вага;

waga kogucia — лягчэйшая вага;

~a piórkowa — паўлёгкая вага;

~a lekka — лёгкая вага;

~a lekko-półśrednia — першая паўсярэдняя вага;

~a półśrednia — другая паўсярэдняя вага;

~a lekko-średnia — першая сярэдняя вага;

~a średnia — другая сярэдняя вага;

~a półciężka — паўцяжкая вага;

~a ciężka — цяжкая вага;

3. вага;

~a dziesiętna — дзесятковая вага;

~a precyzyjna — дакладная вага;

4. перан. вага, аўтарытэт;

mieć ~ę — мець вагу;

rzecz wielkiej ~i — справа вялікай важнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chód, chodu

м.

1. хада; паходка;

lekki chód — лёгкая хада (паходка);

kaczy (kaczkowaty) chód — качыная хада;

mieć chody — ляцець; вельмі шпарка ісці;

ależ masz chody — ну ты і ляціш;

2. ход; рух; функцыянаванне (пра механізмы);

~zegarka — ход гадзінніка;

(być) na chodzie — працаваць; функцыянаваць;

motor był na chodzie — матор працаваў;

3.

chody мн. паляўн. звярыныя сцежкі;

podziemne chody kreta — падземныя хады крата;

4.

chody мн. спарт. спартыўная хада;

5. ход (перасоўванне фігуры, фішкі ў гульні);

chód konem шахм. ход канём;

mieć chody разм. мець сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bank

I [bæŋk]

1.

n.

1) на́сып, вал -у m.

2) бе́раг -а m. (ракі́, во́зера)

3) меліна́ f.; рыф -а m.

4) схон, схіл, нахі́л -у m.

5) крэн -у m. (нахі́л самалёта пры паваро́це)

2.

v.t.

1) рабі́ць на́сып, насыпа́ць валы́, абво́дзіць на́сыпам

2) скіда́ць, нава́льваць у ку́чу, нагрува́шчваць

3) нахіля́ць (самалёт пры паваро́це)

4) прысыпа́ць аго́нь по́пелам

II [bæŋk]

1.

n.

1) банк -у m.

2) банк -у m. (у гульні́ ў ка́рты)

2.

v.i.

1) ве́сьці банк, быць банкі́рам; трыма́ць банк у гульні́

2) трыма́ць гро́шы ў ба́нку, мець ба́нкаўскі раху́нак

3.

v.t.

кла́сьці гро́шы ў банк

•

- bank on

III [bæŋk]

1.

n.

1) рад, шэ́раг -у m.

bank of keys — клявіяту́ра (арга́наў, друкава́льнай машы́нкі, кампу́тара)

2)

а) ла́ўка на гале́ры

б) весьляры́ на гэ́тай ла́ўцы

в) рад вёслаў

2.

v.t.

уклада́ць, стаўля́ць у рады́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zeug

n -(e)s, -e

1) ткані́на, матэ́рыя

2) рэ́чы, прыла́ды

was soll ich mit dem ~ ánfangen*? — што мне з гэ́тым рабі́ць?

3) разм. глу́пства, лухта́

dúmmes [álbernes] ~ — глу́пства, ду́расць

glaub nur das ~ nicht — не вер гэ́таму глу́пству

◊ das ~ zu etw. (D) háben — мець здо́льнасць да чаго́-н.

j-m etw. am ~e flícken — прыдзіра́цца да каго́-н. з-за чаго́-н.

was das ~ hält — што ёсць сі́лы

er schúftet was das ~ und Léder hält — ≅ ён працу́е як вол

tüchtig ins ~ géhen*, sich tüchtig ins ~ légen — узя́цца за спра́ву закаса́ўшы рукавы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nichts

pron indef нічо́га, нішто́

gar ~ — зусі́м [абсалю́тна] нічо́га

so gut wie ~ — ама́ль нічо́га

in ~ — ні ў чым

das macht ~ — нічо́га, гэ́та не бяда́

um ~ und wíeder ~ — ні за што, ні пра што

das tut ~! — гэ́та нічо́га (не зна́чыць)!, нічо́га!

~ ánders als… — не што і́ншае як…

es lässt sich ~ máchen — нічо́га не́льга зрабі́ць, нічо́га не зро́біш

ich máche mir ~ daráus — мне гэ́та ўсё адно́

~ Geméinsames mit etw. (D) háben — не мець нічо́га агу́льнага з чым-н.

◊ mir ~, dir ~ — без нічо́га ніцкага; ні се́ла ні па́ла

ich máche mir ~ daráus — гэ́та мне абыцкава

~ da! — нічо́га падо́бнага!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fértig

1.

a

1) гато́вы, зро́блены

ein ~er Áufsatz — гато́вае сачыне́нне

~ wérden (mit D) — спраўля́цца (з чым-н.)

das ist fix und ~ — гэ́та зусі́м гато́ва

óhne j-n ~ wérden — абысці́ся без каго́-н.

ich bin mit ihm ~ — я не жада́ю мець з ім нічо́га агу́льнага

~! — ува́га! (каманда на старце)

2) уме́лы, майстэ́рскі

éine ~e Hand háben — быць спры́тным

2.

adv уме́ла, памайстэ́рску, адмысло́ва

~ Deutsch spréchen* — свабо́дна размаўля́ць паняме́цку

~ bríngen* — даво́дзіць да канца́, спраўля́цца (з чым-н.)

~ máchen — зрабі́ць, зако́нчыць, дарабі́ць

3.

~ máchen, sich падрыхто́ўвацца, быць напагато́ве

~ stéllen — вырабля́ць, рабі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ту́жыць ‘туга нацягваць’ (Нас., Байк. і Некр.), ‘рабіць тужэйшым’ (Юрч. Вытв.), ту́жіць: ту́жʼіцʼ самаму́ ‘цягнуць павозку самому, без дапамогі цяглавай сілы’ (лоеў., Нікан., Трансп.), параўн. самату́гам ‘тс’ (ТСБМ), ту́жацца ‘цвярдзець’ (Мат. Гом.), тужэ́ць ‘станавіцца больш тугім, шчыльным, мацнець’ (Нас., Касп., Байк. і Некр., ТС), ‘дранцвець, дубець, пруцянець’ (Ласт.), тужа́ты ‘цвярдзець (пра зерне, зямлю)’ (стол., Выг.), ту́жыння ‘зацягванне з мэтай зрабіць тужэй’ (Юрч. СНЛ), тужы́ць ‘нацягваць аснову красён’ (уздз., Сл. ПЗБ), ту́жыцца ‘намагацца, напружвацца’ (ТСБМ; зэльв., Нар. словатв.). Укр. тужі́ти, ту́житися, тужа́віти ‘налівацца (пра колас), цвярдзець, шчыльнець, загусаць’, рус. ту́житься ‘напружвацца’, в.-луж. tužić ‘звужвацца’, ‘сціскаць, ушчыльняцца’; ‘прымацоўваць, нацягваць, напружваць’, ‘прыглушаць’, польск. tężeć ‘цвярдзець’, дыял. tużyć ‘цягнуцца, схіляцца’, чэш. tužit ‘рабіць цвёрдым’, ‘крухмаліць’, ‘умацоўваць (мускулы)’, tužit se ‘намагацца, напружвацца’, ‘націскаць’, славац. tužiť ‘тс’, tužieť sa ‘падсілкоўвацца’, tužieť ‘мацнець, дужэць’, ‘загартоўвацца’. Прасл. *tǫžiti (sę) < *tǫgъ ‘напружаны, нацягнуты’ (гл. тугі), чаргуецца з прасл. *tęgti ‘цягнуць, валачыць’, ‘быць цяжкім’, што да і.-е. *t​heng​h‑ ‘тс’ (Покарны, 1067; Борысь, 631; Сной, 769), гл. туга́, ту́жба, укр. ту́га́ ‘натуга, напружанне’, якія семантычна звязваюць дзеясловы ту́жыць і тужы́ць (гл.), што падкрэслівае іх агульнае паходжанне.

Тужы́ць ‘сумаваць, маркоціцца, журыцца’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр., Шат., ТС, Вушац. сл., Сл. ПЗБ), ‘пакутаваць з тугою’ (Юрч. Сін.), ‘нудзіцца, быць ахопленым сумам’, ‘гараваць, перажываць няшчасце’ (ТСБМ, ТС), ст.-бел. тужити, тужыти ‘знаходзіцца ў стане смутку’ (ГСБМ). Укр. тужи́ти, рус. тужи́ть ‘тс’, польск. дыял. tążyć ‘сумаваць (пра жывёл)’, ст.-польск. tążyć, tężyć, tużyć ‘сумаваць’ (XVI ст.), н.-луж. tužyś (se) ‘сумаваць, маркоціцца’, в.-луж. tužić ‘засмучаць’, ‘трывожыцца, непакоіць’, чэш. toužiti ‘тс’, славац. túžiť ‘сумаваць (па радзіме)’, ‘моцна хацець’, ‘марыць’, серб. ту́жити ‘скардзіцца’, ‘падаваць скаргу’, ‘аплакваць каго-небудзь’, макед. тужи ‘падаваць у суд’, тажи ‘сумаваць, журыцца’, балг. тъжа́ ‘тс’, ‘мець жалобу па кім-небудзь’. Прасл. *tǫžiti ўтворана ад *tǫga (гл. туга), што далей да tęgnǫti (гл. цягнуць). Паводле Шустар-Шэўца (1555), развіццё значэння ад ‘ціснуць, цягнуць уніз’ да ‘прыгнечанасць, маркота, сум’ прадстаўлена ў роднасных ст.-ірл. þung ‘цяжкі’, þungol ‘смутак, сум, клопат, гора’, літ. tingė́ti ‘ленавацца’, tìngiu ‘я вялы, неактыўны’. Фармальна блізкае літ. tũžyti(e)s ‘злавацца’ лічыцца (гл. Фрэнкель, 2, 1148) запазычаннем з беларускай мовы, а літ. tū́žti ‘набухаць, уздымацца’, į́tū́žti ‘раззлавацца’ Смачынскі (697) пакідае без этымалогіі. Памылковае сцвярджэнне аб запазычанні з рус. тужить у Сл. ПЗБ, 5, 144. Сюды ж тужлі́вы ‘смутны, журботны’ (Гарэц., Байк. і Некр.), ту́жыкі ‘памінальны абед’: ту́жыкі е́сці (Шат.), тужэ́й ‘цяжэй, горш’ (пух., капыл., Сл. ПЗБ), ту́жык ‘ныцік’ (Байк. і Некр.), параўн. рус. ту́жик ‘хто заўсёды плача, скардзіцца на свой лёс’, серб. тужа̀кало ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

thin​1 [θɪn] adj.

1. то́нкі;

The line between success and failure is thin. Мяжа паміж поспехам і няўдачай хісткая.

2. худы́; то́нкі, танкля́вы;

grow thin пахудзе́ць

3. рэ́дкі; сла́бы; ненасы́чаны, разба́ўлены;

thin ale сла́бае пі́ва;

thin milk разве́дзенае малако́;

thin soup рэ́дкі суп

4. рэ́дкі;

thin hair рэ́дкія валасы́;

He’s going a bit thin on top. У яго ўжо ёсць невялікая лысіна.

5. малако́лькасны, нешматлі́кі;

The house is a bit thin tonight. Сёння ў тэатры даволі мала народу.

6. неперакана́ўчы, хі́сткі;

a thin excuse сла́бая, неперакана́ўчая адгаво́рка;

a thin story ба́йка, ка́зка;

That is too thin. Гэта шыта белымі ніткамі.

7. сла́бы; невялі́кі, нязна́чны;

(а) thin applause рэ́дкія апладысме́нты;

My patience is wearing thin. Маё цярпенне заканчваецца.

♦

be skating/walking on thin ice ≅ хадзі́ць па лязе́;

have a thin skin быць танкаску́рым;

have a thin time (of it) перажыва́ць ця́жкія хвілі́ны, мець непрые́мнасці;

thin as a rail/as a rake/as a whipping post ≅ худы́ як шчэ́пка;

(be) thin on the ground нешматлі́кі; малако́лькасны;

vanish/disappear into thin air разве́яцца як імгла́/тума́н/дым; раста́ць як мро́іва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пры предлог с предл.

1. в разн. знач. при;

стая́ць п. ўвахо́дзе — стоя́ть при вхо́де;

п. до́ме быў сад — при до́ме был сад;

заста́цца п. сваёй ду́мцы — оста́ться при своём мне́нии;

быць п. сме́рці — быть при́ смерти;

шпіта́ль п. дыві́зіі — го́спиталь при диви́зии;

трыма́ць дакуме́нты п. сабе́ — держа́ть докуме́нты при себе́;

быць п. збро́і — быть при ору́жии;

сказа́ць п. вы́падку — сказа́ть при слу́чае;

п. ўсіх пыта́цца нязру́чна — при всех спра́шивать нело́вко;

п. святле́ ме́сяца — при све́те луны́;

п. цары́ — при царе́;

п. ўдзе́ле партыза́н — при уча́стии партиза́н;

2. (в знач. «вместе», «рядом», «возле») у (кого, чего); при;

ха́та п. рацэ́ — изба́ у реки́ (при реке́);

жыць п. бацька́х — жить у роди́телей (при роди́телях);

сядзе́ць п. акне́ — сиде́ть у окна́;

стая́ць п. станку́ — стоя́ть у станка́;

◊ дзень п. дні — и́зо дня в день;

адзі́н п. адны́м — вплотну́ю, о́чень бли́зко (оди́н на одно́м);

ні п. чым — ни при чём;

не мець капе́йкі п. душы́ — не име́ть ни копе́йки за душо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)