кало́дка ж.

1. в разн. знач. коло́дка;

2. (в колесе) ступи́ца;

◊ кла́сці галаву́ на ~ку — дава́ть го́лову на отсече́ние;

язы́к не к., ве́дае, што сало́дка — погов. язык не лопа́тка, зна́ет, что сла́дко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niewyparzony

niewyparzon|y

: mieć ~ą gębę разм. быць нястрыманым на язык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сулупо́н ’гаварун’ (Мат. Маг.), сулупну́ць ’сказаць недарэчнасць’ (карм., Мат. Гом.). Да салупаць (гл.) з семантычным развіццём ’высоўваць язык’ — ’гаварыць, балбатаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

развяза́ць сов., в разн. знач. развяза́ть;

р. канцы́ вяро́ўкі — развяза́ть концы́ верёвки;

р. павя́зку — развяза́ть повя́зку;

◊ р. вайну́ — развяза́ть войну́;

р. ру́кі — развяза́ть ру́ки;

р. язы́к — развяза́ть язы́к;

хоць пуп развяжы́ — до отва́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маслі́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да масліны. // Падобны на плод масліны. Язык Пачулія пачаў блытацца, маслінавыя вочы затуманіліся. Самуйлёнак.

2. у знач. наз. маслі́навыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносіцца масліна, бэз, ясень і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацвялі́цца, ‑цвялюся, ‑цвелішся, ‑цвеліцца; зак.

Разм. Цвяліцца некаторы час. Любіў .. [Міхал] базарны тлум, мнагалюддзе, любіў паштурхацца каля прылаўкаў, пацвяліцца з вострымі на язык цёткамі. Карпаў. Не было ніякага сумнення, што пара «месераў» толькі пацвялілася. Асноўная схватка наперадзе. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зу́лу

1. зу́лу нескл., м. и ж., мн.;

2. прил. зу́лу неизм.;

язы́к зу́лу мо́ва зу́лу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наре́чие​I ср.

1. дыяле́кт, -та м., гаво́рка, -кі ж.;

2. (язык) уст. мо́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ми

1. ко́мі нескл., м., ж. и мн.;

2. прил. ко́мі неизм.;

язы́к ко́ми мо́ва ко́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хиндуста́ни

1. (население Индии) хіндуста́ні нескл., мн., ед., м. и ж.;

2. (язык) хіндуста́ні нескл., м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)