кало́дка ж.

1. в разн. знач. коло́дка;

2. (в колесе) ступи́ца;

кла́сці галаву́ на ~ку — дава́ть го́лову на отсече́ние;

язы́к не к., ве́дае, што сало́дкапогов. язык не лопа́тка, зна́ет, что сла́дко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)