карані́цца, ‑ніцца; незак.

1. Пускаць карані, урастаць каранямі. Дрэва галініцца і караніцца.

2. Мець сваёй асновай, прычынай што‑н.; адбывацца, здарацца ад чаго‑н. Іменна такія бязвольныя чалавечкі, баязліўцы, абывацелі — тая пажыўная глеба, у якой караняцца воўчыя грыбы накшталт Дзерваеда. «ЛіМ». Ці гэта быў вынік звычайнага крызісу, нярэдка характэрнага маладосці пад час выбару шляху, ці прычыны караніліся ў нечым іншым, цяжка сказаць. Ліс.

3. Моцна трымацца, знаходзіцца ў кім‑, чым‑н. Моцна каранілася ў свядомасці людзей думка аб немагчымасці барацьбы з балотамі. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

misconduct

1. [,mɪsˈkɑ:ndʌkt]

n.

1) благо́е трыма́ньне, неадпаве́дныя паво́дзіны

2) дрэ́ннае, благо́е кіраўні́цтва

3) Law жані́мская здра́да

2. [,mɪskənˈdʌkt]

v.i.

дрэ́нна трыма́цца

3.

v.t.

дрэ́нна кірава́ць чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wed

[wed]

1.

v.t.

1) жані́ць (дзецюка́); выдава́ць за́муж (дзяўчы́ну); дава́ць шлюб

2) Figur. спалуча́ць

2.

v.i.

1) бра́цца шлю́бам, жані́цца

2) Figur. заця́та трыма́цца (ду́мкі, по́глядаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спадні́ца ж

1. Rock m -(e)s, Röcke, Fráuenrock m;

ні́жняя спадні́ца Únterrock m, Pétticoat [-ˏko:t] m-s, -s;

спадні́ца са шле́йкамі Trägerrock m;

2. пагард (пра жанчыну) Schürze f -, -n;

◊ трыма́цца за (ма́тчыну) спадні́цу am Róckzipfel (der Mútter) hängen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

surface​1 [ˈsɜ:fɪs] n.

1. паве́рхня;

the Earth’s surface паве́рхня Зямлі́;

keep on the surface трыма́цца на паве́рхні;

rise/come to the surface усплыва́ць на паве́рхню;

surface transport назе́мны тра́нспарт

2. зне́шні вы́гляд;

surface impressions павярхо́ўныя ўра́жанні

♦

on the surface зво́нку, з вы́гляду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wide​2 [waɪd] adj.

1. шыро́кі;

be two feet wide мець шырыню́ ў два фу́ты

2. прасто́рны; велічэ́зны, вялі́зны;

the whole wide world уве́сь (бе́лы) свет

♦

wide of the mark мі́ма цэ́лі;

give smb. a wide berth трыма́цца наво́ддаль ад каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Híntergrund

m -(e)s, -gründe за́дні план; фон (тс. перан.); падаплёка

sich im ~ hálten* — трыма́цца ў цяні́ [на за́днім пла́не]

die Híntergründe der Eréignisse — закулі́сны бок падзе́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

aloof

[əˈlu:f]

1.

adv.

здалёк, згары́, збо́ку

to stand aloof (from) — трыма́цца здалёк ад каго́-чаго́; цура́цца, ухіля́цца

2.

adj.

адчу́жаны, адда́лены; неспага́длівы, замкнёны ў сабе́; нетава́рыскі, стры́маны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

усто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны цвёрда стаяць, трымацца, не хістаючыся, не падаючы. Напэўна, у нашым выратаванні немалая заслуга і лодкі, вельмі пад’ёмістай і ўстойлівай на вадзе. Кірэенка. Цягуча, нудна скрыпіць пад нагамі верхняя ступенька канторскага ганка, і я хутчэй ступаю на ніжнюю, больш устойлівую. Палтаран. Вось нарэшце зямля — цвёрдая і ўстойлівая. Мележ.

2. Які не паддаецца зменам, хістанням; пастаянны. Устойлівыя цэны. Устойлівая валюта. Устойлівы характар. □ Перадавыя раёны і гаспадаркі абавязаліся дасягнуць высокіх, устойлівых ураджаяў сельскагаспадарчых культур. «Звязда». // Замацаваны традыцыяй. Устойлівы звычай.

3. перан. Які не паддаецца пабочнаму ўплыву, змяненню; стойкі. Устойлівыя погляды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́гласць ж.

1. расстоя́ние ср.;

2. (даль) отдале́ние ср.;

на ~ці віда́ць была́ не́йкая буды́ніна — в отдале́нии бы́ло ви́дно како́е-то строе́ние;

◊ трыма́ць на ~ці — (каго) держа́ть на расстоя́нии (кого);

трыма́цца на зна́чнай ~ці — держа́ться на почти́тельном расстоя́нии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)