stimulant [ˈstɪmjələnt] n.

1. стымуля́тар, узбуджа́льны сро́дак

2. сты́мул, пабуджа́льны маты́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарачкапаніжа́льны fíebersenkend;

гарачкапаніжа́льны сро́дак Fíebermittel n -s, -, fíebersenkendes Míttel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

узбуджа́льны errégend, ánregend, réizend;

узбуджа́льны сро́дак мед stimulíerendes Míttel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

проція́ддзе, ‑я, н.

Рэчыва, якое спыняе або аслабляе дзеянне яду. // перан. Сродак супраць чаго‑н. непажаданага або шкоднага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэі́н, ‑у, м.

Рэчыва, якое знаходзіцца ў зернях кавы, чайным лісці і выкарыстоўваецца медыцынай як узбуджальны сродак; кафеін.

[Фр. théine ад лац. thea — чай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уратрапі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як супрацьмікробны сродак пры лячэнні халецыстыту, менінгіту, энцэфаліту і іншых хвароб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odplamiacz

м. сродак для выдалення плямаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odrdzewiacz

м. сродак для выдалення ржы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wykrztuśny

адхарквальны;

środek wykrztuśny — адхарквальны сродак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

radykalny

радыкальны;

radykalny środek — радыкальны сродак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)