1. Патрывожыць, патурбаваць каго‑н. Каб не стрывожыць .. [немца],.. [жанчына] ціхом адышлася, пасля пабегла.Чорны.
2.перан. Парушыць, перапыніць звычайны ход чаго‑н. Калі ж напад стрывожыць Жыццё маёй краіны — Ад ярых куль варожых Я марна не загіну.Глебка.// Парушыць спакой. Не стрывожыць цішы ліха. Гора сэрца не пратне.Жылка./упаэт.ужыв.Калі сівым святлом стрывожыць крышталь-рубін, то ўспыхне ў ім прамень, які адразу можа граніт ператварыць у дым.Русецкі.
3.Разм. Зрушыць з месца. Стрывожыць сустаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ease
[i:z]1.
n.
1) спако́й -ю m.
2) лёгкасьць f.
He writes with great ease — Ён пі́ша зь вялі́кай лёгкасьцю
3) свабо́да f., натура́льнасьць
2.
v.t.
1) супако́йваць
2) палягча́ць, зьмянша́ць (боль)
3) паслабля́ць, адпуска́ць (по́яс)
4) паво́льна, асьцяро́жна ру́хаць, перасо́ўваць
•
- at ease
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Fríeden
m -s, -
1) мір; зго́да
2) спако́й
lass mich in ~n! — адчапі́ся ад мяне́!
den ~ hálten* — захо́ўваць мір
den ~ schlíeßen* — заключы́ць мір
er rúhe in ~! — мір пра́ху яго́!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
pokój
I pok|ój {,~oju}
м. пакой;
~ój jadalny — сталовая;
~ój sypialny — спальня;
~ój nauczycielski — настаўніцкі пакой;
wynająć ~ój — наняць (зняць) пакой
II pok|ój {~oju}
м.
1. мір;
zawrzeć ~ój — заключыць мір;
zerwać ~ój — парушыць мір;
2.спакой, супакой;
daj mi ~ój! — не чапай мяне!; дай мне спакой!;
niech odpoczywa w ~oju — хай спачывае ў спакоі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
1. Абматаць, абкруціць што‑н. чым‑н. Апавіць галаву стужкай.// Размясціць вакол чаго‑н., абкружыць. Здаецца, недарэчным было да гэтых вочак-васількоў, да льняных кудзеркаў, што вянком апавілі твар яе [Ганнін] белы, браўнінг пры поясе, маленькая карабінка за плячыма, кулямётная стужка цераз плячо...Нікановіч.// Аплесці сабой (аб раслінах).
2.перан. Пакрыць з усіх бакоў, ахугаць; заслаць (дымам, туманам). Лісце алае засыпае роў, Пушчу чорную апавіў туман.Караткевіч.Ціхі ночы спакой усё наўкол апавіў.Гурло.// Ахапіць, абняць (пра пачуцці). Невыразна лёгкі, як дымок, сум апавіў сэрца.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шкадава́нне, ‑я, н.
1. Пачуццё смутку аб чым‑н. (страчаным, непапраўным і пад.), засмучэнне з прычыны чаго‑н. непажаданага. На .. твары.. [Аксінні] ціхі шчаслівы спакой, а ў светлых, даўно палінялых вачах — туга і шкадаванне.Ракітны.
2. Спагада, спачуванне да каго‑н. Васіль на міг як бы прачнуўся, зірнуў на маці пяшчотна, са шкадаваннем — як яна тут адна са старым ды малым упраўляцца будзе!Мележ.Раптам каментатар з нейкім жалем, з нейкім унутраным шкадаваннем паведаміў, што над стадыёнам пайшоў заліўны дождж.Сабаленка.[Марыя Хведараўна] пранікаецца да .. [хлопчыка] нейкай незвычайнай любасцю і шкадаваннем.Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zamącić
зак.
1. замуціць; закаламуціць; ускаламуціць;
zamącić wodę — замуціць ваду;
2.перан. парушыць; азмрочыць;
zamącić spokój — парушыць спакой;
zamącić nastrój — азмрочыць настрой;
zamącić komu głowę — затлуміць каму галаву
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Fássung
I
f -, -en
1) апра́ва; эл. патро́н
2) фармулёўка; вы́клад, рэда́кцыя
II
f - самавало́данне
aus der ~ bríngen* — выво́дзіць з цярпе́ння [з сябе́]
die ~ bewáhren — захо́ўваць спако́й
aus der ~ kómmen* — тра́ціць самавало́данне [цярпе́нне], бянтэ́жыцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
2.(состояние) заспакае́нне, -ння ср., супако́й, -ко́ю м., спако́й, -ко́ю м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калатня́, ‑і, ж.
Разм.
1. Сварка, звычайна з пабоямі (у хаце, у сям’і). — Мір і спакой гэтаму дому. А то ў другую хату зойдзеш, ідзе такая калатня, што хоць ты вушы затыкай.Гурскі.
2.перан. Бойка, вайна. Раз увосень, калі канчалася вайна, малады чырвонаармеец хадзіў.. і прыглядаўся да асобных будынкаў, што нейкім парадкам асталіся пасля гэтакай калатні.Чорны.Глядзела сонца ў засмучэнні На калатню варожых станаў. — Не вырваць злу ад зла кайданаў.Колас.// Мітусня, неразбярыха, перапалох. Учора ў гэтай самай цырульні была калатня: цэлы дзень дэфензіўшчыкі затрымлівалі і абшуквалі ўсіх.Сабаленка.
3.Дзеяннепаводледзеясл. калаціць (у 1 знач.); хістанне, дрыжанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)