радабо́ддзе, ‑я, н.

Абл.

1. Пра рэдкія пасевы, зараснікі. Атрад памалу падцягваўся да ўскрайку лесу, дзе ў радабоддзі хмызнякоў спыніліся разведчыкі. Дзенісевіч.

2. Пра рэдка сатканую, звязаную і пад. рэч. — Гусцей ніткі кладзі, а то ў цябе нейкае радабоддзе атрымліваецца. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адстрапалі́ць ’зрабіць якую-небудзь рэч’ (Яўс.) да страпаліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адца́цкаць ’апрацаваць рэч па-мастацку’ (КЭС, лаг.). Гл. цацка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лідзьвінаўка — назва танца (рэч., Мат. Гом.). Да ліцвін (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уцале́ць кніжн

1. (пра чалавека) heil [únversehrt, únverletzt] bléiben*;

2. (пра будынак, рэч) únbeschädigt [intákt] bléiben*; heil und ganz bléiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

неадушаўлёны

1. únbelebt, léblos, únbeseelt;

2.:

неадушаўлёная рэч грам Ding n -(e)s, -e, Sáche f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аўкцыён

(лац. auctio, -onis = павелічэнне)

публічны продаж маёмасці, пры якім пакупніком становіцца той, хто дае за рэч найбольшую суму.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аксесуа́р

(фр. accessoire = дапаможны, другарадны)

1) дробная рэч, прадмет тэатральнага абсталявання;

2) перан. прыватнасць, другарадная дэталь чаго-н. (у жывапісе, літаратуры, скульптуры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

abnormality

[,æbnɔrˈmæləti]

n., pl. -ties

1) ненарма́льнасьць, анама́льнасьць; нязвы́чнасьць f.

2) нязвы́чная рэч або́ здарэ́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

actuality

[,æktʃuˈæləti]

n., pl. -ties

1) рэчаі́снасьць, рэа́льнасьць f.

2) рэа́льная рэч, факт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)