чарапа́шкавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да чарапашкі.
2. Які зроблены з чарапашкі (у 1 знач.). [Марына Паўлаўна] падыходзіць да Карызнавага стала, бярэ адтуль фатаграфію ў стракатай чарапашкавай асадцы і доўга-доўга ўзіраецца ў прыгожы вясёлы твар маладой дзяўчыны. Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полII биол. пол, род. по́лу м., мн. по́лы, -лаў;
мужско́й пол мужчы́нскі пол;
же́нский пол жано́чы пол;
◊
прекра́сный пол шутл. прыго́жы пол.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
недурно́й
1. нядрэ́нны, няке́пскі, неблагі́; (ничего себе) нішто́ сабе́;
2. (о внешности) нябры́дкі; (красивый) прыго́жы; (ничего себе) нішто́ сабе́ (з тва́ру, з вы́гляду).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Прыхарашы́ць ’зрабіць больш прыгожым, надаць прыгажэйшы выгляд’, прыхарашы́цца ’апрануцца прыгожа, хораша, лепш, чым раней, чым звычайна’; ’надаць сабе больш прыгожы выгляд’ (ТСБМ, Шпіл.), прихараше́нне ’ўбор, убранне, упрыгожванне’ (Шпіл.), прыхаро́шаны ’прыбраны’ (узд., Жд. 3). Да харошы, харашэць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
celestial
[səˈlestʃəl]
1.
adj.
1) нябе́сны
celestial bodies — нябе́сныя це́лы
2) ве́льмі до́бры, прыго́жы, пы́шны, раско́шны
2.
n. Figur.
жыха́р не́ба
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ро́жа 1, ‑ы, ж.
Інфекцыйная хвароба, якая характарызуецца вострым запаленнем скуры або слізістых абалонак.
ро́жа 2, ‑ы, ж.
Абл. Ружа. Амур і сумны і прыгожы Стаіць з павязкай на вачах Ля склепу. Часам лёгкі пах Сюды даносіцца ад рожы. Багдановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свято́чнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць святочнага. Паліна ўсё заставалася яшчэ ў настроі той прыўзнятай святочнасці, якую перажывае чалавек у такі дзень. Кавалёў. // Святочны выгляд. [Вітрыны] звычайна аздоблены з любоўю, з добрым густам, і іх прыгожы выгляд надае пражскім вуліцам нейкую святочнасць. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упрыго́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.
Набыць прыгожы, прыемны выгляд. За апошнія гады горад разросся, і былая ўскраіна ўпрыгожылася вялізнымі шматпавярховымі дамамі. Пальчэўскі. // перан. Стаць паўней, багацей па зместу. Новымі фактамі ўпрыгожылася дружба паміж польскай і беларускай інтэлігенцыяй Вільні. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фа́йны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Добры, першасортны. [Гаспадар:] — Файныя парасяткі і дзешава купіў. Прокша. // Добры, прыгожы. [Адэля:] — Віцька твой прыходзіў. Цяпер ведаю, навошта ўвесь час яго хавала ад мяне! Файны хлопец. Савіцкі. — А якая ў цябе брошка файная, — зноў напіўся Косцік да Раі. Арабей.
[Ням. fein — першага сорту, далікатны]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
элега́нтны
(фр. élégant, ад лац. elegans, -ntis = вытанчаны)
1) зграбны, прыгожы (напр. э. касцюм);
2) з густам апрануты (напр. э-ая жанчына).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)